Yvan Eeckhout (Ronse) wint met Mozaïek de 1e nationale asduif KBDB zware fond 2021

Ronse, mon amour…..

Naar Ronse rijden heeft iets dubbel, you love it or you hate it !  Als stad is Ronse prachtig gelegen tussen de heuvelruggen van de Vlaamse Ardennen en Pays des Collines.  Vlaanderen en Wallonië die zich met hun hoge ruggen tegen elkaar aanschurken en aan hun beide voeten ligt deze mooi stad.
Ronse heeft een lange geschiedenis in de textielindustrie, ooit sterk bloeiend, dan tanend, en terug herop gestaan onder andere vormen van industrie. Deze geschiedenis heeft sporen, littekens, monumenten achtergelaten. Heel veel rijwoningen daterend uit de periode van de bouw van de typische arbeiderswijken rond de fabrieken, heel veel mooie herenhuizen, villa’s, manoirs….
Een bepaalde periode kampte Ronse met een negatief imago door de fase van reconversie waar deze stad door moest.  Maar de laatste jaren is er een zeer positieve trend zichtbaar.  Heel veel buurten worden herontdekt en gerenoveerd, veel herenhuizen krijgen een opknapbeurt en schitteren als vanouds, nieuwe vormen van industrie hebben zich gevestigd in de omliggende industriezones, het centrum trekt meer en meer toeristen aan, hetzij om te fietsen, hetzij om te wandelen, voor elk wat wils ! …en nog het meest typische erfgoed dat Ronse bezit is niet zo tastbaar en spreekt iedereen zeer sterk aan, namelijk de vermaarde Fiertelommegang. Een jaarlijkse traditie begin juni waarbij de relieken van de heilige Hermes stoetsgewijze rond de grenzen van Ronse worden gedragen in een tocht van 32,6 km. Het doel van deze “bedevaart” is het beschermen van de inwoners binnen deze grenzen tegen geestesziekten.  Van heinde en ver komt een massa toeschouwers om deze mooie traditie mee te stappen of te bewonderen.
Ronse is ook binnen de duivensport een oord van succes. Heel veel internationale fondtoppers hadden er hun heimat,  Delbar, Vinois, Portois, Carteus, Van Roy, Willequet, Vandenabeele,…. en deze traditie is nog zowat in het huidige leidingwater terug te vinden.  Nog steeds is Ronse en de streek van de Vlaamse Ardennen getypeerd door een aantal heel sterke fondhokken.
Op bezoek bij Yvan en zijn echtgenote Brigitte staat garant voor geanimeerde en boeiende gesprekken. Ronse, mon amour, staat bij Yvan ook letterlijk verankerd in zijn trouwboekje.  Yvan is geboren en getogen in  (Neder)Zwalm, maar de liefde verkaste hem naar de kern van de Vlaamse Ardennen. Het was ook daar een gelukkig weerzien met de duivensport. Een sport die hij met de moedermelk meekreeg in Nederzwalm vond hij terug bij de familie van zijn vrouw in Ronse. Was dit louter toeval…of een stukje gestuurde loting….na zoveel jaren is dit mysterie nog steeds met de mantel der liefde bedekt !

Duivensport ademen
…dat is wat Yvan doet….en Brigitte ademt mee.  Je kan gepassioneerd met de duiven aan de slag zijn, maar je kan je ook engageren voor de duivensport in het algemeen. En dat doet Yvan sinds tientallen jaren.  Het waren de heren Norman en Vercauteren die ‘indertijd’ Yvan strikten om secretaris te worden van de Belgische Verstandhouding (de Entente in de volksmond).  Yvan was naast deze functie ook jarenlang actief op lokaal en provinciaal vlak. Wat opvalt, het is sterker dan hemzelf. De drive, de fierheid en toewijding om het goed te doen en goed werk af te leveren zit hem in de genen.  Tijdens het laatste kampioenenfeest van de Belgische Verstandhouding werd Yvan hiervoor door de Franse regering gelauwerd als erkenning voor de steeds correcte samenwerking.
Bijkomend is er natuurlijk de factor ervaring. Yvan kent de duivenwereld door en door, heeft een breed netwerk en heeft al heel wat meegemaakt wat hem toelaat op veel situaties kort op de bal te kunnen spelen. Een niet te versmaden factor bij dit alles is zeker de algehele steun die hij hierbij krijgt van zijn echtgenote en familie.

Liefde voor de fond en zware fond

De liefde voor de fond en de zware fond groeide bij Yvan in de jaren ’70 van vorige eeuw. Met duiven van zijn schoonvader Roger Rubbens en van een fondicoon uit Ronse namelijk Joseph Portois werden de eerste stappen richting lange afstanden gezet. Natuurlijk kon Yvan in de loop van de daaropvolgende jaren niet ontsnappen aan de duiven van superfondcrack Georges Carteus. Met de duiven van deze grootmeester lukten wereldwijd tientallen kolonies op het zware werk. 
In een latere fase werden duiven bijgehaald van die andere fondtopper namelijk Joost De Smeyter (tandem De Smeyter – Restiaen uit Melden).  Joost, die al vroeg zijn kunnen op de zware fond liet zien met de 1e internationaal Perpignan met topduif Joost werd mede basislegger van de huidige successen bij Yvan.  King Joost (die zelf de 3e nationaal Irun won) werd de basis van het kweekhok en dit gekoppeld aan een dochter van de Irun (2e nationaal) van Marcel Vandenabeele uit Ronse.
De kolonie van Marcel had veel Hebberecht-bloed en Yvan kocht dan ook nadien nog enkele duiven uit de asduiven van Chris Hebberecht.  Deze werden ingevlochten in de bestaande fondkolonie.  Hier en daar zien we bij de duiven van Yvan (o.a. bij de asduif Mozaïek) een grijze doorslag. Dit komt voort uit een dochter van de topduif Museeuw van Jimmy Brands uit Berendrecht. Deze tweevoudige provinciale winnaar op Narbonne en Dax gaf niet enkel zijn kleur maar ook zijn performantie door aan zijn nazaten.  De moeder van de duivin die Yvan uit de Museeuw kocht was dan weer een Cees Van der Laan duivin, dus ook gemaakt voor het heel zware werk. Via Jan Schepens werden ook de Georges Bolle-duiven bijgehaald.  Ook duivinnen van Boudewijn Jonckheere, Jacques Verschuere en Raoul en Xavier Verstraete vormen mee de kweekstam.
Yvan benadrukt dat fond en zware fond een werk is van een sterke basis, geduld om te duiven te laten uitgroeien, verstandig laten rijpen en uittesten met (en waar hebben we dat nog gehoord…) voldoende rust tussen twee vluchten. De huidige duivensport is meer veeleisend geworden voor de duiven. De houdbaarheidsdatum van duiven is dan ook beperkter dan voorheen….maar in de zware fond kan dit nogal eens leiden tot verlies van (goede) duiven.  Yvan is op dit vlak misschien nog een beetje van ‘de oude stempel’, maar voldoende rust en geduld zijn hem nog eigen…en met resultaat.
De omvang van de kolonie is niet echt groot of ruim, wat je meestal op een fondhok zou verwachten. De vliegploeg bestaat uit een 45 à 50 duiven (oude en jaarse) naargelang de duivers die worden doorgehouden (30 oudere duiven en saldo jaarse). Er wordt normaliter niet met duivinnen gespeeld, doch, op advies van vaste wachter en duivenvriend Mario Spileers zal in 2022 met een aantal duivinnen op de zware fond een testprojectje worden uitgevoerd. 
Een 15-tal kweekkoppels maken de dienst uit en dit resulteert in een 70 jonge duiven die in drie rondes worden gekweekt. Er wordt niet aan winterkweek gedaan en normaliter is Lichtmis de koppeldag voor zowel kweekduiven als vliegduiven. 
Van zodra het zachter lenteweer is trainen de weduwnaars tweemaal daags een uur (geen verplichte training).  De forme forceren lukt niet en is ook in de beginfase niet echt nodig. De focus ligt op de dagfond en zware fond. Begin juni is het stilaan moneytime en dan moeten ze volop aan de bak.
Er worden geen kunstgrepen uitgevoerd om dit proces te volmaken. Vorig jaar werd na Brive overgeschakeld van een lichtere voeding in het begin van de week naar een meer zware voeding en met succes.  De duiven die in het begin wat tekort kwamen voor de top werden krachtiger met het gekende resultaat.  Deze meer zware mengeling (sportmengeling) wordt de laatste 2 dagen voor de inkorving nog wat aangevuld met vetrijk voer. 
Medisch laat Yvan zich adviseren door Pascal Lanneau en ook diens conditiepoeder wordt gebruikt. Bij één of andere noodzakelijke ingreep worden de producten van Pascal gebruikt, maar vorig jaar was dit beperkt tot lichte tricho-besmettingen.  Occasioneel wordt ook B.S. van Belgica de Weerd gebruikt.  Na de vluchten, bij thuiskomst, electrolyten en recuperatievoeder van Belgavet. Geregeld wordt er Hepateveto gebruikt om de lever te zuiveren en de algehele conditie op te vijzelen.

Veel hok, weinig duiven, rustig opbouwen en groeien
De installaties zijn ruim, luchtig en er is plaats voor meer dan het dubbele dan wat vandaag gehouden wordt.  Het moet en zal een hobby blijven. De hokken boven de woning werden zelfs nog op advies van wijlen Norbert Norman gebouwd….
Op sommige hokken verblijven maar enkele duiven.  Ook dat is een voordeel, er is veel rust, weinig drukte maar soms ook wel heel felle rivaliteit tussen de duivers.
De jonge duiven hebben maar 2 opdrachten in hun eerste levensjaar, nl. gezond blijven en enkele opleervluchten doormaken. In principe mogen alle jonge duivers blijven en gaan ze naar het weduwnaarshok.  Als jaarduif worden ze heel goed geleerd, gestadig opbouwend naar de dagfond, waar naargelang de omstandigheden ze één of twee dagfondwedstrijden afwerken.  Dan moeten ze wel hun neus tonen en zich laten zien met een behoorlijk resultaat. Vanaf 2 jaar gaan ze naar de zware fond. Evenwel is Yvan voorstander om een duif maar vanaf haar 3e jaar volop aan de bak te laten komen op het zware fond werk.

De Mozaïek (BE17-4000733) een duif om van te dromen..

Ik herinner mij nog levendig de dag van de lossing uit Perpignan 2021. De eerste duiven melden zich aan en plots zag ik dat Yvan terug een vroege duif had.  Ik belde hem al grappend op en zei dat hij voor mij ook nog een prijsje mocht laten…en het antwoord was met trillende stem “het ik dezelfde die vroeg vloog op Barcelona” en toen onmiddellijk wisten we dat deze klepper zich vroeg zou plaatsen in het klassement van de asduif zware fond. Maar vroeg betekende in 2021 de 1e plaats en de titel van nationale asduif KBDB…om van weg te dromen.

Je zou Mozaïek (genoemd naar de grijze kleurschakeringen in zijn pluimenpak) kunnen omschrijven als een typische Eeckhout-duif. Gekweekt ui de beste lijnen en sterkste fondlijnen. Langs vaderszijde een combinatie van de rassen Etienne Meirlaen, Frank Howard, Chris Hebberecht en Jimmy Brands. Deze resulteren in Dark Grizzle, de vader van de Mozaïek.  Moeder is “Die Schone” een rechtstreekste De Smeyter – Restiaen-duivin en dochter van Den Draaier van Van Damme – Bodaert gekoppeld aan een dochter van Barcelona King (Kurvers-De Weerd) x Sister Kolonel van Georges Bolle (via Luc & Hilde Sioen).

Met dit edel bloed mocht deze superzachte goedgepluimde duiver rustig groeien en bloeien tot hij tot volledig wasdom was gekomen bij Yvan, om dan in het seizoen als vierjaarse de 

• 8e nationaal Barcelona (6.913 duiven)
• 6e nationaal Perpignan (3.901 duiven)

te vliegen en hiermee de felbegeerde titel van nationale asduif binnen te rijven.

Dat hij een trage rijper is kunnen we zien in zijn palmares vooraleer hij deze stunt realiseerde :

2018

• Tulle 860e nationaal (5.326 d)

2019

• Limoges 1966e nationaal (9.661 d)
• Libourne 363e nationaal (4.605 d)

2020

• Limoges 351e nationaal (15.979 d)
• Limoges 1.190e nationaal (10.319 d)
• Aurillac 509e nationaal (2.849 d)

Geduld wordt beloond…en geduld is een schone deugd, is een leuze die bij Mozaïek en zijn eigenaar Yvan past !  Mozaïek huist ondertussen op een ander Belgisch tophok en het positieve van het verhaal is dat hij zijn nazaten in België kan laten rondvliegen en hij niet onmiddellijk naar verre oorden zal verkassen.

Diefstal….zeer spijtig gebeuren

Wat sedert vorige week een donkere schaduw over dit alles werpt is de inbraak van enkele weken terug op de hokken van Yvan waarbij 33 duiven werden gestolen. Aan de start van het seizoen is dit een serieuze domper waar Yvan en zijn naasten toch een beetje zullen moeten van bekomen.  We kunnen alleen maar hopen en duimen dat de daders van deze laffe daad worden gevonden en gestraft en dat Yvan en zijn familie en helpers vlug de kracht vinden om terug met veel moed en passie aan de slag te gaan.

Naast proficiat vanwege het Herbotsteam ook een wens van veel moed om dit alles te boven te komen !

Geert Dhaenens